شاید در کنار زیبا بودن، یکی دیگه از وظایف لوازم آرایش، متفاوت کردن آدماست، اینکه منهای زیبایی، بر اساس شکل و آرایشی که هر کسی برای خودش در نظر میگیره، متفاوت تر و خاص تر از بقیه به نظر بیاد.
اگه سریال حضرت یوسف و دیده باشید، متوجه میشید که آرایش کردن مردم مصر فقط در جهت زیبایی نبود و می خواستند که متفاوت تر از اون چیزی که هستند به نظر بیاند اما خب حقیقتا هر تفاوتی جذاب و زیبا نیست و ریسک های خودشو داره.
اکتشافاتی که توی باستانشناسی صورت گرفته، نشون میده که تاریخچه استفاده از لوازم های آرایشی و بهداشتی به دوران مصر باستان برمیگردد.
ملکه پرآوازه ای به اسم کلئوپاترا و همه زن ها و مرد های عادی کشور مصر، همه از لوازم های آرایشی مثل کرمهای تولیدشده از انواع روغن طبیعی، گلاب و موم برای حفاظت از پوست خودشون استفاده میکردند.
یعنی شما در نظر بگیرید روغن هایی رو که ما امروز هیچ جوره حاضر نیستم با غذا طبخ کنیم و گلابی که بینیمون رو میگیریم تا بوش سرمون رو درد نیاره، یه روزی ابزار آرایشی برای زیبا کردن مصری ها تو دنیا بود، سرمه چشم و حنای زینتی از محصولات رایج و پر طرفداری بود که به عنوان آرایش در اون زمان مورد استفاده قرار میگیرفت.
تاریخچه آرایش کردن مردا و زنا در مصر، به دوران بسیار دوری برمیگرده و میشه گفت که ارتباط چند هزار سالهای با تمدن باستانی مصر داره.
از زمان تمدنهای باستانی، مردم مصر از آرایش کردن به عنوان یک جزء مهمی توی زندگی روزانه، مناسبتها و مراسمهای خاصشون استفاده میکردند.
آرایش چشم با استفاده از سرمه، یکی از آرایشهای خیلی معروف و مشهور در مصر باستان بود و مصری ها از سرمه به عنوان محافظ چشم در برابر آفتاب عمود و تندِ سرزمین مصر استفاده میکردند. خیلی جالبه که بدونید این آرایش به عنوان نمادی از زیبایی و شکوه در مصر باستان مورد استفاده قرار میگرفت.
مصری اعم از زن و مرد عموما از هیچ آرایشی روی صورتشون دریغ نمیکردند و جای خالی باقی نمیذاشتند. اونا با استفاده از رنگهای طبیعی مانند مرکبات و گیاه های مختلف، رژ لب و پودر می ساختند و این آرایشها، یه جور حُکم محکم کاری و مهر تایید برای زیبایی های صورتشونو داشت.
مصر سرزمین گرمی بود و به همین نسبت با تماس بالای دما، آدما دچار تعریق زیادی میشدند، به خاطر همین استفاده از عطر و روغنهای خوشبو که از ِاسانس گیاهان استخراج میشد، جزء آرایشهای محبوب و پر طرفدار در مصر باستان بود. این عطرها و روغنها برای مراسمها، جشنها و مراقبت از بدنشون به کار میرفت.
نقشهای مویی که مصری ها برای تزیین موهای سر وتنشون استفاده میکردند، که گاهی طبیعی و گاهی مصنوعی بودند، برای تزیین موها و جلوگیری از خشکی و آسیب موهاشون بود.
شاید اگه امروز یه نفر از اطرافیان ما یکی از همین کارها رو روی صورتش یا بدنش انجام بده، ارتباطمون رو تا جایی که ممکنه باهاش قطع می کنیم و این فقط یه دلیل داره، اتفاق های که امروز شاید یه ناهنجاری بزرگ به نظر بیاد، یه روزی برای کل مردم مصر، یک کار روتین به نظر میومده. پس هنجار و ناهنجار بودن یک اتفاق عموما یه امر نسبی و با گذشت زمان خیلی نمیشه روش حساب باز کرد.
اما جالب ترین نکته اینکه این آرایشها و تزیینات مصریا، از زمان باستان تا امروز با تغییراتی خیلی کوچیکی، در آرایش مصریان امروز نیز مشاهده میشه و نماد زیبایی و هویت فرهنگی اونا به شمار میاد.