همه ما خوب میدونیم که تمامِ آدم های این کُرهِ پر هیاهو، برای گذرانِ زندگی و رابطه های رسمی و غیر رسمیشون، به اعتماد به نفس احتیاج دارند.
و خیلی بهتر میدونیم که زیبایی و اعتماد به نفس جزو علت و معلول هایی هستند که مُقارن شدنشون با هم، میتونه یه دنیا رو بهم بریزه و هستند آدمایی که برای ربودنِ گویِ سبقتِ کی از همه خوشگلتره، حاضرن چنان بلاهایی سر خودشون و چهرشون بیارن که با شکنجهِ آزمایشگاه های اردوگاهِ اجباریِ حزبِ نازیسم، خیلی توفیری نداره.
درست حدس زدید، داریم از آرایش کردن و ترمیم و تغییر چهره حرف میزنیم، عناصرِ مهم و سرنوشت سازی که اگه نبودند، اون موقع معلوم میشد کی از همه خوشگلتره.
تجربه نشون داده وقتی آدما از زیباییِ که دنبالشن بهره مند میشند، قدرتِ اعتماد به نفسشون بالا میره و متقابلن ترسشون از قضاوت کردنِ بقیه کمتر میشه و این اعتماد به نفس، باعث میشه بیشتر در ارتباط با دیگران خودشون و دوست داشته باشن، باعث میشه زیبایی داخلی و خارجیشون بیرون بزنه و خودباوری بیشتری داشته باشند. راحت‌تر با موانعِ زندگیشون برخورد کنند و گاهی هم ساده تر به موفقیت‌ها دست پیدا کنند.
ممکنه براتون عجیب باشه اما گاهی زیبایی به تنهایی میتونه حس کافی بودن به ما بده، تا جایی که بی خیالِ تمام نقاط قوت دیگمون بشیم و به قولی افسار کار از دستمون در بره.
اما لوازم آرایش این وسط نقشِ اساسی ترین عامل رو بازی میکنه و تا جایی که امکان داشته باشه، افراد رو به خود موردِ علاقشون نزدیک تر میکنه و یه جوری برای خانم ها مهم و حیاتیه که حاضرن از خواب شیرینِ صبحشون بزنند تا پُف صورتشون زودتر بخوابه و برای جنگ بین خط و رنگ با صورت نحیف و ظریفشون آماده بشن.
شاید باورتون نشه اگه بحثِ زیبایی نبود، هیچ خانم و دختر خانمی در جهان حاضر نبود تا این حجم از لایه های مختلف و رنگارنگِ کرم و پودر و رژ گونه و لایه پلاستیکی به اسم لنز و موهای اضافی پشت چشم و روی صورتش تحمل کنه، که تازه بعدش آینه به دست مدام در حال چک کردن میکاپش باشه که یه وقت نماسیده یا خراب نشده باشن.
خدا رو صد هزار مرتبه شکر برای این ابزارهای زیبایی، در نظام برابر، یک سری تفاوت ها در نظر گرفته شده و غالبا به خانم ها اختصاص داره. و گرنه همین خانم ها برای پیدا کردن پدرشون، همسرشون و برادرشون قطعا دچار سرگردونی و مشکل میشدند.
البته در این زمونه ای که ما توش نفس میکشیم، فعلا مسئولیتِ آذین و تزیین صورت به خانم ها محول شده و اگه خدا یاری کنه تا ابد همینجوری باقی بمونه که دنیای متفاوت تری داشته باشیم. ولی مثل اینکه قدیم ندیما از این خبرا نبود و مردها مثل زنا دستی بر آتش داشتند.
پس بریم یه سر مختصر و مفیدی به تاریخچه آرایش از ابتدا تا همین الانا بزنیم.
تاریخ آرایش کردن، به عنوان یک فرهنگ و تمایل افراد به آراستن و زیبایی خودشون، به قعرِ تاریخ آدم با محیط پیرامونش برمی‌گرده و میشه گفت تا امروز یه جورایی تحتِ تأثیر عوامل مختلفی مثلِ فرهنگ، مذهب، مُد، سیاست و حتی اقتصاد قرار گرفته.
اما بر اساس طبقه بندی اول سراغِ عصر باستان بریم.
عصر باستان یعنی دوره ای که زن و مردهای هزار سال قبل ، از یه سری مواد طبیعی مثل گِل، خاک‌های معدنی و مواد گیاهی که امروز جرات ندارن به صورتمون نزدیک بشن، برای آرایش و زینت صورتشون استفاده می‌کردند. بعضی از فرهنگ‌های باستانی مثلِ فرهنگ مصر با آرایش‌های چشم عجیب غریب، فرهنگ‌های یونان و روم با آرایش هایی مثل رژ لب و ابرو و فرهنگ‌های آسیایی مختلف برای استفاده از مواد طبیعی برای رنگ‌آمیزی مو و پوست تو دنیا معروفند.
اما قرون وسطی همین جوری که از اسمش معلومه، عصری بود که در اون تمایل به آرایش کردن کمتر شد و بار زیبایی تحمیل شده به صورت رو، روی دوش خانم ها انداخت، هرچند در بعضی از بازه‌های زمانی و در بعضی مناطق، آرایش‌های عجیب غریب خاصِ پادشاهان و اشراف زاده ها بود.
اما عصرِ انقلاب صنعتی اومد و چارچوب و سر و شکلِ درستی به این صنعت داد. در قرن نوزدهم بود که با پیشرفت علم و صنعت، صنایع لوازمِ آرایش و محصولات زیبایی شروع به توسعه کردند و مثل سیل به تمام دنیا سرازیر شدند، لوازم های آرایشی مثل رژ لب، پودر، رژ گونه و عطر توی این دوره به روش ها شیوه‌های جدیدی تولید و استفاده میشدند و بیشتر و پر طرفدارترین لوازم های آرایشی رایج بودند.
توی قرن بیستم دیگه پای غولِ بزرگی به اسم تکنولوژی به میون اومد و رشد رسانه‌ها، آرایش به یک صنعت نا محدود تبدیل کرد. شرکت‌ها و کمپانی های آرایشی بزرگ به وجود اومدند و محصولات آرایشی مثل اقلام روزانه، به شکل گسترده و چشمگیری در دسترس عموم قرار گرفت.
اما دهه‌های اخیر، آرایش دیگه فقط یه تغییر ساده روی صورت نیست و محتوا و مفهومش به طور کلی به یه موضوع اقتصادی و فرهنگی تبدیل شده. دیگه ناخن و مو، تتو و پرسینگ زدن هم جزو آرایش کردن محسوب میشه و دنیای بزرگ خودش و داره.
به طور کلی چیزی که توی این پنج دوره مشترکه و به چشم میاد، استمرار و تداوم آرایش کردنه که هیچ وقت قطع نشد و طرفدارانش رو از دست نداد و این فقط میتونه یک مفهوم کلی رو برسونه، اینکه میل و اشتیاق به زیبایی و زیبا بودن هیچ وقت از مُد نیفتاد و مردم دنیا با وام گرفتن از غریزشون، همیشه دنبال خوش چهره و جذاب شدن بودند.
توی قسمت های بعدی، ما در رابطه این موضوع جذاب بیشتر ریز میشیم و به نقطه به نقطه کره زمین سر میزنیم تا ببینیم هر سرزمینی با فرهنگ مخصوصی که داره تا چه اندازه روی آرایش کردن مردمش تاثیر گذاشته و منشا اثر بوده.
زیبارویان با ما همراه باشید
